علاقه ي انسان ها به توليدمثل

ميدوني هرروز كه به شب ميرسه به اين فكر ميكنم كه ممكنه همين هفته ي آتي و نهايت همين ماه آتي روزاي آخر دنيا باشه يا حداقل دنيايي كه اطراف منه و سرزمين منه ...هميشه بودن ادمها و موجودات شبيه به آدم كه اطراف منن كه با همه تفاسير و ديدن واقعيت هايي كه ازش فراري ان بازم  چندين بار ميبينم و ميشنوم موجودي به اين مجموعه اضافه ميكنن و يا مشغول به اضافه كردننهميشه حرفاي زيادي براي گفتن وجود داره چيزايي كه منو آزار ميده شايد تنها نوشتنشون هست كه كمي از حجم اون توي منه سنگين رو كم ميكنه...بلاخره توي زندگي همه ي ماها يه سيگار هست كه عاقبت روشن ميشه يا شايد يه چيزي مث سيگار كه دود ميشه...يه دود غليظ ...اصلا زندگي همش يه دود غليظه و ما آدما همه ي پنجره هاي مرگو بستيم كه دود بيرون نره و به حيات مون ادامه بديم همه ي ماها از مرگ ميترسيم از چيزايي كه درد داره ميترسيم شايد درد كشيدن چيز بدي نباشه حتي ولي ترس از درد كشيدن از خود درد كشيدن هميشه سخت تر بوده ...مجبور به تحمليم وقتي پنجره اي باز نميشه و آستانه ي صبر ما بالا و بالاتر ميره از جهاني كه دورافتاديم و پرت شديم اينجا مثل آشپزخونه ي سرد نموري كه زير كپسول گاز قديمي جابه جا نشده اش هزاران سوسك مشغول جفت گيري ان و تو حتي از ديدن اين صحنه  هم به تفكر فرو نميري فقط و فقط تحمل ميكني ...تحمل زياد...انگار چيزي نميفهمي...و حتي چندشت نميشه حتي اج, ...ادامه مطلب

علاقه ي انسان ها به توليدمثل آخرين روزاي پاييزه روزاي سرد خيلي خيلي مزخرف هواي آفتابي و خورشيد بي رمقي كه نميدونه به اين تيكه از زمين بتابه يانه صبحا علاف و ول معطل طلوع ميكنه و نزديك غروبم مثال كارگر افغاني كه حقوقشو ندادن كيسه برنجيشو روي دوشش ميذاره و ميره به سمت افق و دنياي قفس رو عينهو ويني ميكنه كه معلوم نيست توي تاريكي چند نفر به زنداني هاش تجاوز ميكنن + تــاریـخ چهارشنبه بیست و نهم آذر ۱۳۹۶ ساعـت 9:11 به قـلـم زهره | , ...ادامه مطلب